Ես արդեն 21 տարեկան եմ, սիրուն, բոյով աղջիկ եմ: Շատ ուզողներ ունեմ: Հենց երկուսը մեր թաղից են: Մի քանիսն էլ համալսարանից են: Դասարանում էլ մի հատ տղա կար, ուզում էր վիպուսկնոյին ինձ առաջարկություն աներ: բայց մերոնք չթողեցին ինձ վիպուսկնոյ գնամ:
Համ էլ ես իրան չէի հավանում: Ախպորս պատճառով ոչ մեկը ինձ չի մոտիկանում: Ռի սկ չեն անում: Ախպերս մեր թաղի լավ տղերքիցա, թաղում ու քաղաքում ճանաչված ա: Իրանից սաղ մրսում են: Դաժե ես եմ վա խե նում հետը խոսամ, շատ խիստ մարդա: Կնգան չի թոողնում տնից դուրս գա, նույնիսկ երեխուն մամասա տանում դուրս: Իմ վրա էլ ժամա դնում:
Դասս 1 անց կես վերջանում ա, ես պետքա 2-ին տանը լինեմ: Ամեն օր հեռախոսս ստուգումա, դաժե նկատել եմ, որ պայուսակս էլա ստուգում: Մեջս արդեն վա խա մտել, որ տունն եմ մնալու: Ուզոււմ եմ գնամ պրծնեմ, ազատ կյանքով ապրեմ: Չեմ հասկանում, իմ ուզողների մեջ մի հատ դուխով տղա չկա՞: