Ես միշտ օգնել եմ կարիքավորներին ու էլի կշարունակեի օգնել, եթե իմ կյանքում սև գիծ չսկսվեր: Անհաջո ղությունները հաջորդեցին մեկը մյուսին, ու չհսակացա ինչպես ստացվեց ու ես մնացի կոտրած տաշտակի առաջ: Ես ինքս օգնության կարիք ունեի, բայց կողքիս ոչ ոք չկար, ընկերներս զբաղված էին իրանց գործով, հարազատներս էլ անտեսում էին ինձ:
Գիտե՞ք, շատ դժ վար է, երբ կողքիդ չկա մեկը, որ քեզ աջակցի, նույնիսկ լոկ խոսքով: Նույնիսկ զանգերիս չէին պատասխանում: Շատ դա ժան օրեր անցկացրի: Աղաչում էի, աղոթում էի, որ մեկնումեկը ինձ օգնի: Ինձ օգնության ձեռք մեկնեց մեկը, ումից ընդհանրապես օգնություն չէի ակնկալում:
Ես ժամանակին օգնել էի նրակ կնոջ վիր ահատության հարցում: Միակ մարդն էր, ով չէր մոռացել իմ արած լավության մասին: Նա ինձ առաջարկեց ապրել իր բնակարանում և վաճառել իմ տունը կամ վարձով տալ: Դա ռեալ շանս էր ինձ համար: Ես այլ ելք չունեի, ընդունեցի նրա առաջարկը: Նա դարձավ իմ փրկիչը: