Երբ այդ երեկո տուն հասա, կինս սեղան էր գցում: Ես բռնեցի նրա ձեռքը և ասացի, որ պետք է խոսել: Նա նստեց ու սկսեց հանգիստ ուտել: Կրկին ես տեսա նրա աչքերի ցա վը: Հանկարծ հասկացա, որ ոչինչ չեմ կարող ասել: Բայց ես ստիպված էի դա անել, ես ուզում էի ամուսնալո ւծվել: Ես հանգիստ բերեցի այս թեման: Թվում էր, թե նա բոլորովին էլ զայ րացած չէր:
Նա ինձ միայն կամացուկ հարցրեց. «Ինչո՞ւ»: Ես չպատասխանեցի: Եվ դա նրան զայ րացրեց: Նա հանկարծ սկսեց գո ռալ, որ ես տղամարդ չեմ: Մենք այդ երեկո չխոսեցինք: Նա լա ց եղավ: Ես գիտեի, որ նա ուզում է իմանալ, թե ինչ է պատահել մեր ամուսնության հետ: Բայց ինձ համար դժվար էր խոստովանել, որ իմ սի րտն այժմ պատկանում է մեկ ուրիշին ՝ Ջեյնին: Որ այլեւս չեմ սիրում նրան: Ես պարզապես խղ ճացի նրան :
Մե ղ քի խոր զգացումով ես կազմեցի ամո ւսնալո ւծության թերթերը, որոնք ասում էին, որ իր մոտ կմնա մեր տունը, մեքենան և իմ ընկերության 30% -ը: Նա կարդաց այն, ապա կ տոր-կ տոր արեց: Կինը, որի հետ մենք ապրել ենք 10 տարի, ինձ համար անծանոթ է դարձել: Վերջապես նա սկսեց լ ա ց լինել: Ամուսն ալո ւծության գաղափարը, որով ես տարված էի վերջին մի քանի շաբաթվա ընթացքում, ավելի պարզ ու հստակ դարձավ:
Հաջորդ օրը ես ուշ վերադարձա տուն և գտա նրան սեղանի շուրջ ինչ-որ բան գրելիս: Ես չէի ընթրել և ուղիղ պառկեցի քնելու, քանի որ մյուս օրվա ծան րաբե ռնված օրվանից հետո շատ հ ոգնած էի: Երբ ես արթնացա, նա դեռ նստած էր սեղանի մոտ ու գրում էր. Բայց դա ինձ չէր հետաքրքրում, այնպես որ ես գլորվեցի ու նորից քնեցի :
Եվ առավոտյան նա ինձ ծանոթացրեց ամու սնալ ու ծու թյան իր պայմանների հետ: Ինձնից ոչինչ չի պահանջվել, միայն ամ ուսնալո ւծութ յունը մեկ ամսով հետաձգել: Նա խնդրեց ինձ, որ փորձեմ այս ամիս նորմալ կյանք վարել և ամեն ջանք գործադրել դրա համար: Պատճառը պարզ էր. Մեր որդին քննություններ էր սկսում, և նա չէր ցանկանում, որ նա նե ղվեր մեր բա ժանությունից: Դա լավ էր ինձ համար: Բայց կար ևս մեկ պայման. Այս ամսվա ընթացքում ամեն օր ես ստիպված էի նրան իմ գր կից սենյակից դուրս բերել, ինչպես մեր հարսանիքի օրը: Ես կարծում էի, որ նա խեն թացել է: Բայց որպեսզի չփչացնեմ մեր համատեղ վերջին օրերի հարաբերությունները, ես ընդունեցի այս տարօրինակ պահանջը:
Ես պատմեցի Ջեյնին կնոջս ամ ուսնալ ու ծության պայմանների մասին: Նա ծիծաղեց և ասաց, որ դա աբ սուրդ է: Ամո ւսնալո ւծություն խնդրելուց ի վեր կինս և ես ոչ մի ֆի զիկական շփում չենք ունեցել: Ուստի առաջին օրը, երբ ես նրան գր կում էի, անհարմար թվաց: Մեր որդին կանգնեց ետևում և ծա փ տվեց ՝ ուրախանալով, թե ինչպես է հայրը տանում մայրիկին: Նրա խոսքերը ինձ ցա վ պատճառեցին: Կինը լուռ ասաց. «Մի՛ պատմիր քո որդուն ամու սնալո ւծության մասին»: Ես մի փոքր հու զված գլ խով արեցի: Ես նրան իջեցրի գետնին մուտքի դռնից դուրս, և նա գնաց աշխատանքի: Ես նույնպես գնացի գրասենյակ :
Երկրորդ օրը երկուսս էլ մեզ ավելի լավ էինք զգում: Նա ինձ ամուր պահեց: Ես զգում էի նրա օծանելիքի հո տը: Ես հասկացա, որ շատ երկար ժամանակ չէի նայել այս կնոջը: Եվ ես հասկացա, որ նա արդեն երիտասարդ չէ: Նու րբ գծ եր դե մքի վրա, մո խրագույն մազեր . Մեր ամուսնությունն իր հետքը թողեց նրա վրա: Չորրորդ օրը, երբ ես նրան գրկեցի, զգացի, որ մտերմությունը վերադարձավ: Այս կինը ինձ տվեց իր կյանքի 10 տարին: 5-րդ և 6-րդ օրը ես կրկին զգացի, որ մտերմության զգացումը ուժ եղանում է, և ես այդ մասին Ջեյնին չասացի: Այսպիսով, գրեթե մեկ ամիս անցավ ան նկատ: Միգուցե ամենօրյա մարզումներս ինձ ավելի ուժեղ էին դարձնում :
Եվ ահա մի առավոտ նա փնտրում էր, թե ինչ հագնի: Նա հո գոց հանեց և ասաց, որ բոլոր զգեստները մեծ են իր համար: Եվ հանկարծ հասկացա, թե որքան է նա նի հարել: Հավանաբար սա է պատճառը, որ ինձ համար այդքան հեշտ էր նրան տանել իմ գրկում: Անգիտակցաբար ես շոյեցի նրա գլո ւխը: Այդ պահին մեր որդին ներս մտավ և ասաց, որ ժամանակն է, որ ես մայրիկիս ներքև տանեմ: Կինը խնդրեց որդուն գալ ու ամուր գրկեց նրան: Ես եր ես թեքեցի, քանի որ վ ա խենում էի, որ կարող եմ վերջին պահին միտքս փոխել: Ես նրան գրկեցի, նա գրկեց պարանոցս, ես էլ ավելի ամուր գրկեցի նրան: Դա կարծես մեր հարսանիքի օրն էր: Միայն նրա նի հար ությունն էր ինձ խիստ վրդո վվեցրել :
Վերջին օրը ամուր գրկեցի նրան և ասացի, որ չեմ նկատել, թե ինչպես է մեր կյանքից մոտիկությունն անհետանում: Հասա գրասենյակ ու դուրս թռա մեքենայից, նույնիսկ դուռը չփակելով: Վա խենում էի, որ ցանկացած ու շացում կարող է ստիպել ինձ փոխել միտքս: Ես բարձրացա վերեւ: Ջեյնը բացեց դուռը, և ես ասացի. «Կներես Ջեյն, բայց ես այլևս չեմ ուզում ամու սնալո ւծվել»: Նա զարմացած նայեց ինձ, իսկ հետո շոշափեց ճա կատս: «Դու ջեր մություն ունե՞ս»: Ես վերցրի նրա ձեռքը և ասացի. «Կներես Ջեյն, բայց ես չեմ ամ ուսնալ ու ծվի: Իմ ամուսնությունը ձան ձրալի էր, քանի որ ես չէի գնահատում մեր կյանքի մանրամասները, և ոչ այն պատճառով, որ մենք այլևս չենք սիրում միմյանց :
Հիմա ես հասկանում եմ, որ ինչպես հարսանիքի օրը ես նրան գրկած տանում էի տուն, այնպես էլ ես նրան պետք է տանեմ իմ ձեռքերում, մինչ մա հը չբա ժանվի մեզ »: Ջեյնը սկսում էր հասկանալ իմ խոսքերի իմաստը: Նա ապ տակեց ինձ, փակեց դուռը և արտ ասվեց: Ես ճանապարհին կանգ առա ծաղիկների խանութում և կնոջս համար ծաղկեփունջ պատվիրեցի: Վաճառողուհին հարցրեց, թե ինչ է պետք գրել քարտի վրա: Ես ժպտացի և գրեցի. «Ես քեզ ամեն օր առավոտյան կուղեկցեմ իմ ձեռքերում, մինչև մա հը կբա ժանի մեզ»: Այդ երեկո ես հասա տուն ծաղիկների փունջով ժպիտը դեմքին և բարձրացա մեր նն ջաս ենյակ: Կինս մա հացած պա ռկած էր մա հճակալին :
Նա ամիսներ շարունակ պայ քարում էր քա ղ ց կեղի դեմ, և ես այնքան զբաղված էի Ջե յնի հետ սի րավե պով, որ նույնիսկ չէի նկատում դա: Կինս գիտեր, որ շուտով կմա հա նա, և միևնույն ժամանակ, նա ուզում էր պաշտպանել ինձ մեր որդու զայ րույթից, որն ամ ուսնալո ւծվելու դեպքում ընկնելու էր ինձ վրա: Նրա համար գլխավորն այն էր, որ որդու աչքում ես սիրող ամուսին մնայի ։
Փոքր մանրամասները շատ կարևոր են հարաբերությունների մեջ: Սա բանկում գտնվող տուն, մեքենա կամ փող չէ: Այս բաները ստեղծում են երջանկության համար բարենպաստ միջավայր, բայց ինքնին դրանք երջանկություն չեն բերում: Այնպես որ, ժամանակ հատկացրեք ձեր ամուսնու լավ ընկերը լինելու համար և ուշադրություն դարձրեք այն մանրուքներին, որոնք ձեր մեջ մտերմություն են ստեղծում: Եվ թող ձեր ամուսնությունը երջանիկ լինի: