Իրիկվա հովին ասեցի մի քիչ պատուհանից նայեմ, բայց կողքի շենքի բալկոնում նենց բան էր կատարվում, որ ամոթից չգիտեի գլուխս ուր մցնեի

Այ մարդ էս ինչ օրերում ենք պարում, մարդ չի կարում հանգիստ իրա տան պատուհանից նայի։ Զարմանում եմ մարդիկ իրանց ամոթը, նամուսը, պատիվը լրիվ կորցրել են։ Էն Սովետի վախտով ուրիշ էր էլի, սենց այլանդակություններ չկար։.

Երեկ իրիկվա կողմ պատուհանից ասեցի նայեմ, լավ եղանակ էր։ Մեկել միամիտ աչքս ընկավ կողքի շենքի բալկոնին, ու ամոթից չգիտեի ինչ անեի։ Ուրեմն դրանց տան տղամարդը տկլոր հելել էր բալկոնում ֆռֆռում էր։