Վերջին շրջանում ամուսնուս հետ անհաշտ էինք ապրում, որոշել էինք բաժանվել, բայց․․․Կիսուրս իրա էդ քայլով փրկեց մեր ընտանիքը

Բոլորը կիսուրներից միշտ բողոքում են, բայց ես․․․Չգիտեմ, թե ոնց եմ էդ կնոջը շնորհակալություն հայտնելու։

Վերջին շրջանում ամուսնուս հետ անհաշտ էինք ապրում, որոշել էինք բաժանվել, բայց․․․Կիսուրս իրա էդ քայլով փրկեց մեր ընտա նիքը։Վերջին շրջանում ամուսնուս հետ շատ լարված հարաբերություններ ունենք: Անդադար վիճում ենք, իրար չենք հասկանում, շատ բացասական էր դարձել մեր ընտանեկան մթնոլորտը:

Իսկ պատճառն այն էր, որ ամուսինս բացարձակ ուշադրություն չի դարձնում ինձ ու երեխային: Նա անդադար դրսում է, ընկերների հետ, աշխատավայրում, երբ մի բան է անհրաժեշտ ինձ կամ երեխային, այդ հարցերով զբաղվում են բոլորը, բացի նրանից: Այդ վի ճակն ինձ համար արդեն անտանելի էր դարձել, այդ իսկ պատճառով ես որոշեցի, որ այլևս չեմ ուզում նրա հետ ապրել:

Այդ մասին իմացավ նաև սկեսուրս, ով շատ մտահոգվեց իմ ասածներից:Նա ինձ երկար լսելուց հետո, ասաց, որ ինձ հասկանում է, ու որ դժվար է նման վիճակում ճիշտ որոշում կայացնելը, բայց նաև ասաց, որ բաժանվելը ու խնդիրներից փախչելն ամենաճիշտ որոշումը չէ:

Նա ասաց, որ խնդիրներ լինում են բոլորի կյանքում ու հաղթում են այն զույգերը, որոնք փորձում են ամեն կերպ լուծել առաջացած խնդիրները, ոչ թե թողնել ու հեռանալ:Իմ հետ խոսելուց հետո սլեսուրս կանչել է նաև տղային ու զրուցել նրա հետ: Նա տղային բավ ականին խիստ զգուշացրել է, որ իր անպատասխանատու պահվածքի պատճառով կինն ու երեխան պատրաստվում են հեռանալ:

Նա նաև հասկացրել է տղային, որ ամեն ինչ անցողիկ է, միակ կայուն ու մնայուն արժեքն ընտանիքն է:Բավականին երկար խոսակ ցություններից հետո, ամուսինս եկավ ու խնդրեց, որ չհեռանամ, ներողություն խնդրեց, ու ասաց, որ կաշխատի անել այնպես, որ մեզ հետ ավելի շատ ժամաակ անցկացնի ու առաջացած խնդիրները հարթի:

Այժմ ապրում ենք խաղաղ ու երջանիկԲոլորը կիսուրներից միշտ բողոքում են, բայց ես․․․Չգիտեմ, թե ոնց եմ էդ կնոջը շնորհակալություն հայտնելու։

Վերջին շրջանում ամուսնուս հետ անհաշտ էինք ապրում, որոշել էինք բաժանվել, բայց․․․Կիսուրս իրա էդ քայլով փրկեց մեր ընտա նիքը։Վերջին շրջանում ամուսնուս հետ շատ լարված հարաբերություններ ունենք: Անդադար վիճում ենք, իրար չենք հասկանում, շատ բացասական էր դարձել մեր ընտանեկան մթնոլորտը:

Իսկ պատճառն այն էր, որ ամուսինս բացարձակ ուշադրություն չի դարձնում ինձ ու երեխային: Նա անդադար դրսում է, ընկերների հետ, աշխատավայրում, երբ մի բան է անհրաժեշտ ինձ կամ երեխային, այդ հարցերով զբաղվում են բոլորը, բացի նրանից: Այդ վի ճակն ինձ համար արդեն անտանելի էր դարձել, այդ իսկ պատճառով ես որոշեցի, որ այլևս չեմ ուզում նրա հետ ապրել:

Այդ մասին իմացավ նաև սկեսուրս, ով շատ մտահոգվեց իմ ասածներից:Նա ինձ երկար լսելուց հետո, ասաց, որ ինձ հասկանում է, ու որ դժվար է նման վիճակում ճիշտ որոշում կայացնելը, բայց նաև ասաց, որ բաժանվելը ու խնդիրներից փախչելն ամենաճիշտ որոշումը չէ:

Նա ասաց, որ խնդիրներ լինում են բոլորի կյանքում ու հաղթում են այն զույգերը, որոնք փորձում են ամեն կերպ լուծել առաջացած խնդիրները, ոչ թե թողնել ու հեռանալ:Իմ հետ խոսելուց հետո սլեսուրս կանչել է նաև տղային ու զրուցել նրա հետ: Նա տղային բավ ականին խիստ զգուշացրել է, որ իր անպատասխանատու պահվածքի պատճառով կինն ու երեխան պատրաստվում են հեռանալ:

Նա նաև հասկացրել է տղային, որ ամեն ինչ անցողիկ է, միակ կայուն ու մնայուն արժեքն ընտանիքն է:Բավականին երկար խոսակ ցություններից հետո, ամուսինս եկավ ու խնդրեց, որ չհեռանամ, ներողություն խնդրեց, ու ասաց, որ կաշխատի անել այնպես, որ մեզ հետ ավելի շատ ժամաակ անցկացնի ու առաջացած խնդիրները հարթի:

Այժմ ապրում ենք խաղաղ ու երջանիկ