Հարևաններս իսկական խոզեր են, այլ կերպ նրանց կոչել չի կարելի։ Ամբողջ մեծ շենքում նրանք միակն ենն, ովքեր սովորություն դարձրին ծխախոտի մնացորդները իրենց պատշգամբից նետելը։ Ավելին, նրանց պատշգամբի տակ մյուս հարևանների այգին է։ Այնտեղ նրանք գեղեցիկ ծաղիկներ են աճեցնում։ Հաճելի է մոխրագույն շենքերի մեջ տեսնել այսպիսի գեղեցկություն։ Բայց հարևաններս, ավելի ճիշտ՝ մեր խոզերը, չեն նկատում գեղեցկությունը։ Նրանք աղբ են թափում և նույնիսկ չեն ամաչում։ Ես նրանց ուղիղ ասացի, որ ծխախոտի մնացորդներից կարող է հրդեհ բռնկվել, դա վտա նգավոր է։
Այդ դեպքում ով է վճարելու վնա սի համար: Այս լկտ իները ծիծաղեցին դեմքիս վրա,նրանք ասացին, որ եթե ես վախենում եմ հրդեհից, ապա պետք է փակեմ պատուհանները, որպեսզի նրանց ծխախոտի մնացորդները քամուց դեպի իմ տուն չգան։ Եվս մեկ նման բան, նրանք չեն նկատում շրջապատի գեղեցկությունը և փչացնում են ամեն ինչ, բայց բակում լվանում են իրենց մեքենան։ Սկզբում ես ուզում էի կեղտոտել նրանց մեքենան որպես վրեժ, բայց ես մտածեցի, որ ավելի լավ է դա անել այլ կերպ, ինչ-որ ակնարկով: Ես հավաքեցի նրանց բոլոր ծխախոտի մնացորդները պատշգամբի տակ, իսկ հետո ցրեցի անմիջապես դռան մոտ գտնվող գորգի վրա։
Նրանք ամեն ինչ հավաքեցին հաջորդ օրը, բայց չդադարեցին կեղտոտել։ Ես դեռ չեմ հանձնվում ու շարունակում եմ հավաքել ծխախոտի մնացորդները, հետո դնել նրանց դռան տակ։ Այսպես արեցի մեկ շաբաթ: Հետո հարևանուհիս ինձ ասաց. – Նրանք խոզեր են, նրանց ինտելեկտն այնքան էլ զարգացած չէ: Նրանցից սկսեցի բողոքել ոստ իկանություն, հիմա մեր տան բնակիչներից ստորագրություններ եմ հավաքում, որ ավելի շատ մարդիկ դեմ լինեն նման հարևաններին։ Հուսով եմ, որ սա որոշակի ազդեցություն կունենա նրանց վրա: