Քանի դեռ երեխաները չեն կարողանում խոսել այն լեզվով, որը բոլորը կարող են հասկանալ, նրանք օգտագործում են հայացքներ, հնչյուններ եւ ժեստեր, արտահայտելու համար իրենց զգացմունքները: Այնուամենայնիվ, անկախ նրանից, թե որքան ջանասիրաբար են նրանք փորձում, ցшվոք, իրենց չեն հասկանում: Եվ երեխան մնում է առանց զրուցակցի… Ինչպիսին է լուծումը Այս հարցն էլ իր լուծումն ունի՝ կամ ծնողները անցնում են բալիկի լեզվին, կամ դիմում ենք ընտանի կենդանիների օգնությանը։
Բայց երբ տանը շուն կա, իրավիճակը փոխվում է արմատապես: Իրար նմանվող հնչյուններով, երեխան եւ շունը կարող են ժամեր շարունակ զրուցել, շփվել: Նայեք, թե դա ինչպես է տեղի ունենում.