Կնգաս մա հից հետո ես ու աղջիկս մենակ մնացինք: Աղջիկս էդ ժամանակ 9 տարեկան էր։ Սկսեցի նկատել, որ աղջիկս հաճախ ա բացակայում տնից մի քանի ժամով: Մեր հարևանները աղջկաս հասակակից երեխեք չունեին: Ես ընկա մտքերի մեջ: Սկսեցի հարցեր տալ աղջկաս, բայց աղջիկս ասում էր, որ պարզապես քայլում ա գյուղում: Ես որոշեցի ստուգել: Երբ աղջիկս կրկին դուրս եկավ տնից, որոշեցի հետևել նրան։
Որոշակի հեռավորություն պահպանելով, որպեսզի աղջիկս չնկատի ինձ, գնացի հետևից: Նա գնում էր իմ ծնողների տան ուղղությամբ: Այդ տանը նախկինում ապրել են իմ ծնողները։ Տունը 20 տարի է, ինչ լք ված էր, ծնողերիս մա հից հետոմ այնտեղ ոչ ոք չի ապրում: Երբ ներս մտա, տեսածիցս քարացա: Աղջիկս նստած էր ինչ-որ ծեր կնոջ հետ սեղանի մոտ, որի վրա համեստ հյուրասիրություններ կային։
Կինը սկզբում վա խեցավ, ուզում էր փախչել, բայց ես թույլ չտվեցի: Պարզվեց, որ այդ կնոջ երեխաները նրան դուրս են հանել տնից, և նա մնացել է փողոցում։ Աղջիկս գտել է նրան ու բերել այս տուն: Ես ուրախ էի, որ աղջիկս այդքան հոգատար է գտնվել ծեր կնոջ նկատմամբ: Ես այդ կնոջը թույլ տվեցի շարունակել ապրել այնտեղ, երբեմն ինքս այցելում եմ նրան: