Ես ու ախպերս մեծացել ենք, ես 22 տարեկան եմ, ախպերս՝ 27: Մամաս ասում ա, որ երկուսիս ամուսնանալու ժանակնա: Ես երկրպագուներ ունեմ, բայց նրանցից ոչ մեկը իմ սրտով չի: Իսկ ախպերս տարօրինակ բաներ ա խոսում: Իրան դրել ա լավ տղու տեղ: Ասում ա, լավ տղու կնիկը տնից պիտի դուրս չգա, չպիտի աշխատի:
Ես չեմ հասկանում ախպորս, ասում եմ, բա որ երեխա ունեցաք, ո՞վ պիտի երեխուն տանի ման տա: Ասում ա, տատին կտանի: Կարճ ասած, ախպերս ոչ թե կին ա ուզում, այլ խրտվիլակ: Մամաս ասում ա, որ խանդոտա դրանիցա, բայց ես կասեմ, որ ախպերս երևի հոգ եկան հի վանդ ա:
Ոնց կարելի ա մարդու բերել ու փակել տանը: Ինձ հետաքրքիրա ախպերս կգտնի իրա երազանքների աղջկան: Կգտնվի՞ մեկը, որը կհամակերպվի նման պայմաններին: Ինձ ամենաշատը վա խե ցնում ա էն, որ մամաս պաշտպանում ա ախպորս: