Ես տղուս մենակ եմ մեծացրել, շատ դժ վար ությամբ: Օր ու գիշեր աշխատել եմ: Ինձ կհասկանան էն կանայք, ովքեր նման դժ վարությունների միջով են անցել: Ես օգնող չունեի: Միակ հույսս էն էր, որ տղես կմեծանա ու ինձ կօգնի: Տղես գնաց բանակ, եկավ, կսեց աշխատել: Ծանոթացավ մի աղջկա հետ: Էդ աղջիկը հենց սկզբից ինձ դուր չեկավ: Շատ խորամանկ աչքեր ուներ: Ոչ մի կերպ չէի կարողանում նրան հետ պահեի էդ աղջկանից: Սիրահարված էր: Գաղտնիք չի, որ սիրահարված մարդը չի տեսնում ոչ մի թերություն, ոչինչ չի ուզում հասկանա:
Ամուսնացան: Գրեթե ամեն երեկո հար բում էին: Ես խնդրում էի հարսիս ալ կոհոլ չբերել տուն, բայց ինձ լսող չկար: Մի օր էլ հար բած վիճակում տղաս վիճեց ընկերոջ հետ ու վն ասեց նրան: Որդուս տարան բա նտ: Հարս կոչեցյալս ինձ ուղարկեց ծե րանոց: Ես ավելի ուշ հասկացա, որ նա հատուկ էր որդուս ալ կոհոլ բերում: ՀԻմա հարսս տիրացել է մեր բնակարանին: Երբեք մտքովս չէր անցնի, որ իմ չա րանքներով լի կյանքի վերջին օրերը կանցկացնեմ ծերանոցի սառւ պատերի ներսում:
