18 տարի ամուսնացած եմ և այսօր կանգնել եմ դժվարին ընտրության առաջ: Ինձ համար դժվար է որոշում կայացնել, այլևս չեմ կարող տանել նույնիսկ կնոջս ձայնը: Ես երազում եմ ամուսնալուծության դիմում ներկայացնել, այլևս չեմ ցանկանում կնոջս մոտ մնալ: Վերջին մեկ տարվա ընթացքում ես անընդհատ դրա մասին էի մտածում: Մենք տասնութ տարի ամուսնացած ենք: Մենք իրար շատ էինք սիրում, բայց սերը վաղուց է հօդս ցնդել: Այժմ մեզ միասին պահում է միայն ընդհանուր երեխան: Բայց մեր որդին մեծ է արդեն, կարծում եմ կհասկանա: Վերջերս նկատում եմ, որ կինս օտարների ներկայությամբ կոպ տում է ինձ, կարող է ձայնը բարձրացնել: Ուրիշ կանայք երբեք վատ խոսք չեն ասում իրենց ամուսնու մասին, գոնե հասարակության առջև, իսկ կինս կարող է ինձ հրապարակավ նախատել ինչ-որ բանի համար:
Անծանոթ մարդիկ նայում են, թե ինչպես է նա գո ռում ինձ վրա: Նորմա՞լ է: Միգուցե դրամատիզացնու՞մ եմ: Կինս միշտ բոլորին ասում էր, որ ես մուրացկան եմ, որ գրեթե միայնակ է պահում ընտանիքը: Միեւնույն ժամանակ, ես ամբողջ աշխատավարձը տալիս եմ կնոջս: Նա զբաղվում է մեր ֆինանսների բաշխմամբ: Ես ամեն տարի ընտանիքիս հետ մեկնում եմ հանգստի, որդիս սովորում է բուհում և վարձը ես եմ վճարում, մեր տունը ես եմ գնել, վերանորոգումը ես եմ արել, չեմ հասկանում, թե ինչու է կինս նման հայտարարություններ անում: Կնոջս աշխատավարձը չնչին գումար է, բայց ես գաղափար չունեմ, թե նա ինչով է զբաղվում այս գումարով, նա ինձ չի հայտնում և բացի այդ ես ինձ երբեք թույլ չեմ տվել հետաքրքվել: Ես ատում եմ նրա ձայնը, չեմ ուզում խոսել նրա հետ, նույնիսկ դիպչել:
Ոչ, սիրուհի չունեմ, բայց անկեղծ զղջում եմ, ես կանացի հոգատարության ու ջերմության կարիք ունեմ: Ժամանակին մենք ամենամոտ և սիրելի մարդիկ էինք, բայց հիմա … Նրա հետ կապված ամեն ինչ ինձ զայ րացնում է: Բոլոր իմ ճանաչած կանայք, քաղաքավարի են, ընկերական, քնքուշ, հեզաբարո, իսկ իմ կինը բռի է ու անքաղաքավարի: Ես դեռ սիրում եմ իմ կնոջը, չնայած այն բանին, որ նրա հետ կապված ամեն ինչ ինձ ատելի է ու զ այրացնում է, մեր հարաբերությունները ոչն չացնում են ինձ: Արդյո՞ք սխալ կլինեմ, եթե ամուսնալուծվեմ: Պատրաստ եմ նրան թողնել ամեն ինչ,միայն թե ազատվեմ նրանից: