Իմ պատմության շատ մարդկանց հեքիաթ ա թվում: Մարդիկ մտածում են, որ ես էս պատմությունը հորինել եմ, որ արդարացնեմ ինձ, թե ինչի բաժանվեցի նշանածիցս:ս
Բայց ընդհանրապես տենց բան չկա: Ես էլ շատ աղջիկների նման ծանոթացել էի մի տղայի հետ, ում սիրահարվել էի ու որոշել էի որ կյանքս պիտի իրա հետ կապեմ: Բայց ինչ իմանայի, որ ամեն ինչ սենց կդասավորվի, ու ինքը էս տիպի տականք դուրս կգա:
Մի քանի ամիս ա նշանված եմ, արդեն պատրաստվում էինք ամուսնանալ. բայց նենց բան եղավ որ ես մենակ կարայի նշանս հետ տայի:
Նշանածս գնացել էր ռուսաստան աշխատելու, ու արդեն շաբաթներով չէր զանգում: Կոնկրետ կորել էր ու չէր հայտնվում ոչ մի տեղից: Հետո պարզեցի որ գնացելա քեռու նախկին կնոջ մոտ, ու արդեն հետնա ապրում:
Փաստորեն շուտվանից իրար հետ են եղել, բարեկամներն էլ կասկածել են, դրա համար ձևական իմ հետա նշանվել, որ ցրի կասկածները: Բայց վերջը չկարացավ դիմանա: Քեռու կինն էլ ուլտիմատում էր դրել, ասել էր ընտրի: Ինքն էլ որոշել էր գնար մոտը:
Ահավոր ա էն ինչ իմ հետ կատարվեց, մինչև հիմա ուշքի չեմ գալիս: Չգիտեմ ոնց հաղթահարեմ էս կատարվածը…