Էն օրը գիշերվա կեսին հարևանիս հարսը դուռս բացումա, խալաթով բանով, կիսաքնած կսահոգնած գալիսա, ես էլ դե մենակ էի կնիկս տունը չէր, խառնված ասում եմ ինչ պիտի եղած լինի, որ էս վիճակում թույլ տա իրան գա մեր տուն:`
Գնում եմ բացում եմ ասում եմ Անուշ ջան ինչա եղեկ, խի ես սենց շնչակտուր հասել ստեղ, ասումա Արմեն ջան մի հատ շուտ կարաս գաս մեր տուն, ասում եմ ինչա եղել, ասումա խմդրում եմ շուտ արի հասի, իմ մտքով էլ ինչ ասես որ չի անցնում:
Գնամ մտնեմ ու ինչ տեսնեմ, սրա ալկաշ մարդը էլի գիշերը լակելա հիմա վատեցելա ընգելա եսիմ ուր կնիկն էլ մի բան չի կարում անի, չգիտեի ես ինչ անեի, մեղկելա էս աղջիկը, սրա ձեռը արդեն գժվումա: Գնացի մի ձև օգնեցի պառկացրեցինք տեղաշորին, ինձնից հազար անգամ ներողություն խնդրեց ու ճանապարհեց, քիչ էր մնում հետս մեր տուն տանեի, մեղկս շատա գալիս, ջահել աղջիկա շատա տանջվում: