Այգու միջով տուն էի գնում, մեկ էլ հանկարծ վախեցած կնոջ ճիչ լսեցի․ Շրջվեցի ու․․․Տեսածիցս ուղղակի քարացա։Այս պատմութ յունը ինձ հետ պատահեց գրեթե մեկ տարի առաջ։ Ես խանութից տուն էի գնում այգու միջով: Եվ հանկարծ լսեցի վա խե ցած կա նա ցի ճի չ. -Անմիջապես հեռացիր շան մոտից:
Ես շրջվեցի և քարացա տեղում։ Փոքրիկ տղան գրկել է մեծ, կեղտոտ թա փա ռական շանը։ Շունը սա րս ափելի տեսք ուներ։ Ես սկ սեցի մտածել՝ ինչպե՞ս կարող եմ օգնել երեխային։ Կարո՞ղ եք նրան դուրս բերել այս իրավիճակից:Ես սկսեցի կամաց մոտենալ։Շունը սկսեց հաչել ինձ վրա։ Այս պահին տղային հաջողվել է իր փոքրիկ ձեռքը մտցնել շան բերանը։ Բոլորը ապ շած էին դրանից՝ ինքը շու նը, ես և երեխայի մայրը։ Մենք պարզապես չգիտեինք, թե ինչ անել:
-Ինչ լավն ես դու: Դուք այնքան գեղեցիկ ես: Արի գնանք մեզ մոտ։ Մենք քեզ հետ միասին կլողանանք լոգարանում: Արի գնանք, դու շատ լավն ես, շնիկ: — ուրախ ասաց տղան շանը:
Շունը հանկարծ մի տեղ վազեց, բայց շուտով վերադարձավ։ Այս ընթացքում փոքրիկի մայրիկի հետ կարողացանք վազելով մոտենալ նրան ու բռնել նրան։Շունը փոքրիկին մեծ ոսկոր է բերել։
-Ուլա՜ Նա ինձ ոսկոր է տվել: Մայրիկ, խնդրում եմ, մեզ հետ վերցնենք նրան: Նա կլինի իմ ընկերը:
Անցել է մեկ տարի։ Ես արդեն մոռացել էի այս պատմությունը. Նորից քայլում էի այգու միջով և տեսավ նույն շանը, միայն մաքուր, գեղեցիկ վզկապով: Հիմա այս աշխարհում շատ ավելի երջանիկ մարդիկ կան՝ մի փոքրիկ տղա, նրա մայրը և ես, իհարկե։ Կարծում եմ երջանիկ է նաև շունը, որն այժմ այնքան լավ է խնամված և այժմ այնքան սիրված: