Հարսս թոռներիս վրա ջղայնանում ու ծեծում էր. Երկու օր առաջ ընենց բան եմ արել, որ հիմա նույնիսկ տոնը չի բարձրացնում երե
խեքի վրա․․․Չգիտեմ ճիշտ եմ արել, թե՞ ոչ։Հարսս շատ կոշտ ու կո պիտ բնավորություն ունի: Շատ չոր աղջիկ ա եղել հենց ամենա-
սկզբից: Երեխեքի ծնվելուց հետո ավելի վա տ գծեր ա ձեռք բերել:
Համբերություն չունի, խոսալու ձև չգիտի, էդ երեխեքրի հետ չի կարում լեզու գտնի: Մի բան որ իրա ասածով չեն անում, հասնում ու
տալիս ա դռբի տակ: Ծե ծելուց էլ հո չի ծե ծում, մարդու սի րտ ա մղ կտում:Հազար անգամ ասել եմ երեխեքի հետ տենց մի վարվի,
վաղը մեծանալու են քեզ նույն ձևով պատասխանեն, բանի տեղ չի դրել:
Դաժե վի ճել եմ հետը, հնար չկար, մեկա ինքն իրա արածն անում էր: Էն օրը էլի հասավ ու երեխեքին տվեց դռբի տակ: Ես էլ հեռա
խոսս վեկալեցի ու ամեն ինչ նկարեցի: Համ վիդեոներ աեցի համ էլ ֆոտոներ, որտեղ շատ լավ երևում ա, թե ոնց ա հարձակվել երե
խեքի վրա:Էդ ամեն ինչը որ վերջացավ, հեռախոսս բացեցի ու սաղ իրան ցույց տվեցի ու ասեցի.
-Գայան, քո վայերնի ու անմարդկային պահվածքը նկարել եմ, ու ուղարկել եմ քրոջս էլ, ընկերուհուս էլ, որ եթե հանկարծ իմ մոտից
ջնջես, իրանց մոտ պահպանված լինի:
Բախտդ փորձի մի անգամ էլ երեխեքի վրա ձեռք բարձրացնես ու սենց վայրենու նման ծե ծես, ոնց էս վիդեոյի մեջ ես անում, տալու
եմ դա տարան, երեխեքին ձեռիցդ վերցնեմ, մայրական իրավունքից էլ զրկեմ: Ու ես կատակ չեմ անում, դու հլը բախտդ փորձի, կտե
նաս ես քո հետ ինչ կանեմ: Սաղ կյանքդ երեխեքիդ երեսն էլ չես տենա: