Նինելան բոլորի մոտ ասում էր, որ նա ունի կատարյալ ամուսին առանց վատ սովորությունների, գնում է լողավազան, մշակում է այգին, տանն է օգնում և զոքանչի հետ հիասքանչ հարաբերություններ ունի: Նա լավ է պատրաստում, իսկ նրա հետ վիճ ելը Նինելայի համար անհնարին խնդիր է։ Մի անգամ նրանք գնացին այցելելու հին ընկեր Լևոնին։ Բայց մեկ ժամ անց Նինելան բարձրաձայն ասաց, որ հոգնել է և ուզում է տուն գնալ։ Բաբկենը չցանկաց ավ գնալ, ուստի կնոջ համար տաքսի կանչեց։ Իսկ նա գնում էր ու մտածում. «Երբ դու վերադառնաս տուն, ես կասեմ քեզ, թե փիղն ինչ թռչուն է»։
Չ արագին մտքերի մեջ Նինելան բացեց դուռը՝ բարձրաձայն դղրդացնելով բանալիները։Նրա առջև դուռը բացեց Բաբկենը, ով նրանից շոտ էր եկել և ասաց. – Թեյ ես ուզում: -Այո, հավատացեք, նա իսկապես կատարյալ է, այդպիսի տղամարդիկ իսկապես կան: Երեկ մենք սրճարանում էինք և մեզ սպասարկում էր հիանալի մատուցողուհի։ Նա նույնիսկ այդ աղջկա կողմ չնայեց։ Սակայն ի վերջո, կինը միշտ պետք է հնարավորություն ունենա մի փոքր վի ճելու տղամարդու հետ: Հակառակ դեպքում կարելի է խե լագարվել։ Իդեալական տղամարդն իսկական տա ռապանք է, դա մշտական ց ավ է,-ասաց ընկերուհիս ինձ:
Ես գիտեի, թե որտեղ է աշխատում Բաբկենը։ Ես գնացի նրա մոտ, համոզեցի նրան մի բաժակ սուրճ խմել։ Երբ նա մի պահ շեղվեց, թղթի վրա համարս գրեցի, օծանելիք ցանեցի և դրեցի նրա գրպանում։ Հաջորդ օրը Նինելան զանգահարեց. -Երեկոյան տուն եկավ, այդ թուղթը ցույց տվեց, ասաց, որ ինչ-որ մեկի հիմար կատակն է։ Նա նե րողություն խնդրեց և գնաց ճաշ պատրաստելու։ Խեղճ ընկերուհի: Ես չգիտեմ, թե ինչպես օգնել նրան: