Գայանեն գլխիկոր նստած էր այգու նստարանին, ձեռքերով ծածկել էր դեմքը : Նա հո գեկան ծա նր ապ րումներ ուներ : Ընկերը, իմանալով նրա հղ իության մասին, լքել էր նրան : Հանկարծ փոքրիկ ձեռքերը գրկեցին նրան : Գայանեն չհասցրեց տեսնել տղային,վերջինս գրկեց նրա պարանոցը և աղ իողորմ լաց եղավ : Երեխայի հայրը վազելով մոտեցավ և փորձեց տանել տղային, բայց նա չէր հանձնվում։ Գայանեն գրկեց փոքրիկին, շոյեց՝ մխիթարական ու սիրալիր խոսքեր ասելով։ Հայրը լուռ նստեց կողքիս։ Փոքրիկը հանգստացավ ու քնեց Գայանեի գրկում։ «Իմ կինն այս աշխա րհից հե ռացավ երկու տարի առաջ:
Որդիս շատ է կարոտում մորը։ Բայց որդիս ոչ մի կնոջ չի մոտեցել : Ես զարմացած եմ : Ի՞նչը գրավեց նրան, չգիտեմ։ Երևի մորը նմանեցրեց » :Գայանեն շատ հուզված էր, նա անկեղծացավ և պատմեց, որ ընկերը լքել է նրան, երբ իմացել է, որ երեխայի է սպասում :— Դարձիր իմ կինը. Ի վերջո, որդիս իզուր չէ քեզ ընտրել, դա ճակատագիր է։ Ես հայրություն կանեմ քո երեխային, իսկ դու՝ մայրություն իմ որդուն :Նրանք որոշեցին փորձել, իսկ չստացվելու դեպքում լուռ կհեռնային իրարից : Անցել են տարիներ։ Նրանք շատ սիրեցին իրար և ունեցան ևս երեք երեխա։ Ոսկե հարսանիքը որոշեցին նշել ռեստորանում, հավաքվել էին նրանց բոլոր հինգ երեխաները, թոռներն ու հարազատները։
Նրանց ավագ որդին, որ միավորել էր նրանց տարիներ առաջ, բաժակը ձեռքին վեր կացավ և լռություն խնդրեց։ — Սիրելի՛, մայրիկ ջան։ Հիշու՞մ ես, թե ինչպես գտա քեզ: Ես գիտեի, որ դու ինձ չես ստեղծել: Բայց ինչ-որ բան ինձ մղեց դեպի քեզ: Ինչ-որ մեկը շշնջաց ականջիս. «Գնա նրա մոտ: Նա քո մայրն է: Նա քեզ մենակ չի թողնի։ Այնպես ստացվեց, որ ես ինքս ընտրեցի մորս։ Շնորհակալ եմ քեզ, մայրիկ, և քեզ, հայրիկ, սիրո, կրթության, գեղեցիկ կյանք պարգևելու համար: Դուք լավագույն ծնողներն եք: Ճիշտ է ասվում, որ երբ Աստված փակում է մի դուռ, միաժամանակ բացում է մյուսը: Պարզապես պետք է քաջություն հավաքել, քայլ անել և չհեռացնել օգնության մեկնած ձեռքը: