Առանց չափազանցության Լեյլա Դանմարկին կարելի է անվանել մեծ մանկաբու յժ։ Նա իդեալիստ էր և մեծ աշխատասեր: Այս կինը հսկայական ներդրում է ունեցել բժ շկության մեջ։ Լեյլան ուներ 12 եղբայր և քույր։ Հետևաբար, նա շատ էր սիրում երեխաներին, հենց այդ պատճառով էլ դարձավ մանկաբ ույժ:Նա ընդունվեց բ ժշկական քոլեջ, հետո պարզվեց, որ կուրսի միակ աղջիկն էր։ Դանմարկի կարիերան հիանալի էր ընթանում: Մի քանի տարի անց, այլ երկիր տեղափոխվելուց հետո, նա մայր դարձավ։
Բայց երբ երեխան 2 տարեկան էր, սկսվեց կապույտ հա զի համաճա րակը։Նրան հաջողվեց հետազոտել և բու ժել այլ երեխաների, բացի այդ, նա շարունակում էր զբաղվել գիտական գործունեությամբ։ Ինչը հետագայում տվեց իր պտուղները: Որոշ գիտնականների աջակցությամբ Լեյլա Դանմարկը ստեղծեց կապույտ հա զի դեմ պատվ աստանյութ, և նրա շնորհիվ շատ երեխաներ լավացան։ Ի դեպ, դրա համար նա ստացել է Ֆիշերի մրցանակը։Բժ շկական գործունեության ողջ ընթացքում
մանկաբո ւյժը գրել է երկու գիրք, թեև այնքան մեծ փորձ ուներ, որ դա բավական կլիներ մի քանի տասնյակ խոշոր հրատարակությունների համար: Բայց նա այնքան նվիրված էր իր գործին, որ դրա համար պարզապես ժամանակ չուներ:Բայց նույնիսկ այս երկու գրքերում այնքան շատ տեղեկատվություն կար, օրինակ, այն, որ փոքր երեխաները պետք է լա ց լինեն, դա շատ է օգնում թո քերի զարգացմանը:Լեյլա Դանմարքն ապրում էր ամուսնու հետ լիակատար սիրո ու ներդաշնակության մեջ։ Նա թոշակի անցավ միայն 103 տարեկանում, քանի որ սկսեց լուրջ առ ողջական խնդ իրներ ունենալ։