Ճիշտ են ասում, որ տղամարդու սիրտ տանող ճանապարհը անցնում է ստամոքսով։ Մեր հերոսուհին՝ Օլյան, չափազանց աշխատասեր և զբաղված կին է։ Նա ունի բարձր եկամուտ և ձգտում է ավելիին։ Լինելով շատ զբաղված կին, Օլյան չի հասցնում պատրաստել տարատեսակ ուտեստներ, որպեսզի ամուսինը վայելի։ Նա, իր սառցախցիկում ունի սառեցված ուտելիքների մեծ պաշար, նույնիսկ կարտոֆիլը նա խանութից գնում է արդեն կտրատված և սառեցրած վիճակում։ Նրանք, ամեն օր ուտում են տապակած կարտոֆիլ, նրբաբլիք կամ նագեթսներ։ Բայց Օլյայի ամուսինը՝ Լևոնը շատ է սիրում համեղ սնվել, և արդեն հոգնել էր ուտել այդ միօրինակ ուտեստները։
Մի օր Օլյան և Լևոնը թեժ վի ճե ցին հենց այս թեմայով։ Լևոնը կնոջը անվանեց ալա րկոտ և անպետք խոհարար։ Նույնիսկ սպա ռնաց բաժանվել։ Հաջորդ օրը Օլյան աշխատանքի վայրից թույլտվություն խնդրեց շուտ տուն գալու և եկավ տուն։ Նա պատրաստեց Լևոնի ամենասիրելի ուտեստը՝ տոլման և նրա ամենասիրելի խմորեղենը՝ էսկիմոն։ Նա տաք և ախորժալի տոլման դրեց սեղանին, և մի գրություն թողեց սեղանին։ Լևոնն աշխատանքից տուն վերադարձավ և տեսնելով սեղանին դրվածը զարմացավ։ Նրա աչքերը փայլեցին ուրախությունից։ Տոլմայի բույրը տարածվել էր ողջ տնով մեկ։ Լևոնը կերավ ամբողջը և պատահաբար տեսավ մի թուղթ, որը սեղանին էր դրել Օլյան։
«Կարծում եմ, հավանեցիր սիրելիս, անուշ լինի։ Բայց սա դեռ ամենը չէ, սառնարանում քեզ քո սիրելի խմորեղենն է սպասում» Լևոնը ուրախությունից արագ վազեց դեպի խոհանոց, սառնարանից մի մեծ կտոր էսկիմո վերցրեց։ Որոշեց սուրճ խմել և վայելել կնոջ պատրաստածը։ Սուրճի կողքին Օլյան նույնպես նամակ էր թողել, որի մեջ գրված էր․ «Չարժեր ուտելիքի համար ինձ այդքան վիրա վորել, ես շատ եմ սիրում քեզ։ Ես խանութ եմ գնացել, վաղվա ընթրիքի համար մի քանի գնումներ կատարելու, շուտով կվերադառնամ»։ Այդ պահին Լևոնը փոշմանեց իր արարքի և խոսքերի համար։ Նա արագ վերցրեց մեքենայի բանալիները և շտապեց դուրս՝ սիրելի կնոջ համար անակնկալ գնելու համար։ Օլյան վերադարձավ տուն։ Նրա ետևից եկավ Լևոնը, փակեց Օլյայի աչքերը, համբուրեց նրան, և ծաղիկներ նվիրեց և ասաց․ -Սիրում եմ քեզ, մմմ, առաջարկում եմ այսօր մի լավ ֆիլմ դիտել։ Օլյան գրկեց Լևոնին և նրանք հաշտվեցին։