Երեք տարի առաջ մեր տղային որդեգրեցինք: Մենք նրա ծնողները չենք, բայց շատ ենք սիրում: Տղան էլ մեզ է շատ սիրում: Դեռ փոքր հասակից հասկացա, որ շատ լավ մարդ է: Մայրը նրան թողել էր մանկատանն ու հեռացել: Տղան մեծացել էր մանկատանը և մինչև հիմա զարմանում եմ, թե ինչպես կարող էր այդպիսի անխ իղճ ծնողից այսքան բարի երեխա ծնվել: Մինչ որդեգրելը նրան շատ էին նեղացրել, նույնիսկ ծեծել էին: Իսկ հիմա լիովին ապահով է, սիրված ու խնամված։ Մեր տանը միշտ էլ եղել են կենդանիներ,
սակայն վերջերս սկսել ենք կացարանից շներ վերցնել և նախապատվությունը տալիս ենք նրանց, որոնք ոչ ոքի պետք չեն: Ամեն ինչ սկսվեց նրանից, երբ մենք որդեգրեցինք մեր տղային: Պարզվեց, որ տղան, տեսնելով, թե ինչպես ենք մենք իրեն խնամում, ցանկացավ իր սերը նվիրել ինչ-որ մեկին։ Տղան ասում է, որ շատ ուրախ է, որ դարձել է մեր որդին և հասկանում է, թե որքան լավ է, երբ օգնում են կարիքավորին: Մի օր ընտանիքը կացարանից որդեգրեց Բաֆֆի անունով չափահաս շանը:
Երբ նրան տարանք անասնաբո ւյժի մոտ, պարզվեց, որ կենդանին շատ հի վանդ է։ Բ ժիշկն ասաց, որ ավելի մարդասիրական կլինի օգնել շանը հեռանալ առանց տանջվելու։ Շտապեցի դպրոց տղայիս մոտ: Տղան շատ ծանր տարավ այդ լուրը, բայց ասաց, որ ցանկանում է, որ իր Բաֆֆին առանց տան ջանքի և ցա վի հեռանա: Մենք կատարեցինք նրա խնդրանքը: Մեր որդին հրաշք է, չնայած դժ վարին փորձառությանը, նա մեծ սի րտ ունի և գիտի ինչպես կարեկցել: Տղաս հույս ունի, որ մարդիկ ավելի բարի կդառնան կենդանիների, ինչպես նաև երեխաների ու տարեցների նկատմամբ։