Հարսանիքին մնացել էր ընդամենը երեք օր, երբ փեսացուս լք եց ինձ։ Առանց բացատրության, առանց վե ճի, նա պարզապես անհետացավ, և շուտով պարզ դարձավ, որ նա ամուսնացել է։ Եվ ես որոշեցի բու ժքույր դառնալ: Ուսումը դարձավ ինձ համար փրկ ություն: Գյուղում աշխատանքի անցա: Մեկ շաբաթ առաջ ինձ կանչեցին հարեւան գյուղ՝ հի վանդ երեխայի մոտ։ Ես արագ գտա տունը, մտա ու տեսնելով երեխայի հորը տեղում քարացա:
Իմ նախկին փեսացուն էր: Մեր վերջին հանդիպումից անցել էր հինգ տարի: Նա փորձեց նե րողություն խնդրել, բայց ես չէի ուզում ոչինչ լսել: Ես զննեցի երեխային, նշանակումներ արեցի և հեռացա: Երեք օր անց նա եկավ իմ տուն՝ երեխայի հետ: Երեխան կերավ, գովեց իմ պատրաստածը։ Երեխն դուրս եկավ պատշգամբ, իսկ նա ծնկի եկավ իմ առաջ: Նա պատմեց, որ
այդ աղջիկը հղ իա ցել էր իրենից և ստիպում էր ամուսնանալ իր հետ: Իսկ հետո ծննդ աբերության ժամանակ նա մա հա ցել է: Խոստովանեց, որ երբեք չի դադարել սիրել ինձ, և որ պատրաստ է ընդունել իմ ցանկացած որոշում և այլևս չի անհանգստացնի ինձ, եթե ես այդպես ցանկանամ: Ես հասկացա, որ դեռ շարունակում եմ սիրել նրան: Շնորհակալ եմ փոքրիկս, դու մեզ բաժանեցիր, բայց նաև մտերմացրիր։