Առավոտյան ժամը 7-ին մի կերպ արթնացա․ Մետրոյում չհասկացա, թե ինչպես քնեցի․ Երբ զարթնեցի, տեսա որ գլուխս դրել եմ մի անծանոթ տղամարդու ուսին․․․ Մի քանի բարի պատմություն, որոնք կստիպեն ձեզ ժպտալ… Ես ամուսնացած եմ արդեն 12 տարի: Ու այս ամբողջ ընթացքում սկեսուրս մի նպատակ է հետապնդել. նա հատուկ անսպասելի գա- լիս է մեր տուն, որ բռնացնի մեր տունը թափթփված ու կե ղտոտ վիճակում: Անգամ եթե պայմանավորվում ենք, որ նա պիտի գա, հա- տուկ 1 կամ 2 ժամ շուտէ հասնում, որ հետևի,թե ինչպես եմ շփոթված վիճակում փորձում ամեն ինչ հավաքել:Բայց նման բան երբեք չի լինում. սկեսուրս միշտ տեսնում է մեր տունը հավաքած ու անթերի մաքուր վիճակում… Իսկ գաղտնիքը…Բախտս բերել է սկեսու- րիս հարցում, իսկ ավելի շատ՝ սկեսրայրիս, ով ամեն անգամ ինձ նախազգուշացնող հաղորդագրություն է ուղարկում,երբ կինը դուրս է գալիս տանից:
Ես ու ամուսինս, երբ դեռ նոր էինք ամուսնացել, մի քանի ամիս ապրեցինք սկեսուրիս ու սկեսրայրիս հետ: Մի օր հայելու առաջ սա- նրվում էի, երբ պատահաբար արմունկով դիպչեցի արձանիկին, որն ընկավ ու մեջտեղից կոտրվեց: Այդ պահին ներս մտավ ամուսինս ու բացականչեց. -Այս ի՞նչ ես արել: Մի քիչ զգ ույշ եղիր: Սա մայրիկիս նվերն էր՝ ծնողների կողմից…Ու սկեսուրս՝ լսելով նրա ձայնը, վազելով գալիս է ու ասում որդուն. -Ինչու՞ ես նման բան անում: Չես տեսնում, որ արդեն ամաչում է ու իրեն վ ատ է զգում, դեռ մի բան էլ ավելացնում ես մեղքի զգացու- մը: Տուր այստեղ, հիմա սոսինձով կնորոգեմ: Այդ պահին ես հասկացա, որ այդ կնոջը այնքան բան կարող եմ ներել… Արդեն 15 տարի է անցել, ու մենք ոչ մի անգամ չենք վի ճել: Առավոտյան պիտի գնայի բանկ՝ հարցազրույցի, ու անհանգս տությունից ամբողջ գիշեր չկարո ղացա քնել:
Մի կերպ վեր կացա 7-ին, պատրաստվեցի, հասա մետրո, ու ինքս էլ չնկատեցի՝ թե ինչպես, քնեցի:Երբ արթնացա, տեսա, որ գլուխս դրել եմ անծանոթ երիտա- սարդի ուսին: Նա զգուշորեն ասաց, որ արդեն իր կայանն է, ու ես հայտնաբերեցի, որ նույնպես տեղ եմ հասել: Հետո նա էսկալ ատո- րին ինձ առաջ թողեց ու կորեց ամբոխի մեջ:15 րոպե անց հենց այդ նույն երիտասարդը պահեց բանկի դուռը, որ ես ներս մտնեմ: Իսկ 20 րոպե ից ինձ ընդունեց աշխատանքի: 3 տարուց նա ինձ ամուսնության առաջ արկություն արեց, իսկ 1 ամիս առաջ էլ ծննդատնից տուն բերեց՝ մեր որդու հետ միասին… Ու այս ամենը տեղի ուն եցավ միայն նրա շնորհիվ, որ այդ օրը նրա մեքենան փչա ցել էր կես ճա նապարհին, ու նա ստիպված նստել էր մետրո…