Ամուսինս ասել է, որ նախկինում մի ընկերուհի է ունեցել: Նա պատմել է, որ միասին լավ ժամանակ են անցկացրել, ճամփորդել ու հաճախ են տարբեր վայրերում եղել: Պատմել է, որ կարծում էր՝ հենց այդ կնոջ հետ էլ կյանքը կկապի, սակայն ճակատագիրն այլ բան էր նախապատրաստել նրա համար: Բաժանվել էին՝ առանց պատճառի:
Սա լսել էի ու ընդունել: Դե, ո՞ւմ հետ չի պատահում, ընդամենը մի սիրո պատմություն էր, որը կարծես թե լավ ավարտ չէր ունեցել: Սակայն ամեն բան գլխիվայր շուռ եկավ, երբ երեկ փողոցում նրա նախկին ընկերուհուն տեսա: Նկարներում տեսել էի նրան ու անմիջապես ճանաչեցի:
Բայց դա չէր խնդիրը: Նրա հետ քայլում էր մի մոտ վեց տարեկան տղա երեխա: Այդ երեխան այնքան նման էր ամուսնուս, որ սարսափեցի՝ նրան տեսնելով: Փաստորեն՝ ամուսինս դավաճանի մեկն է, հասարակ մի խաբեբա, ով իր երեխայից հրաժարվել է: