Էրեկ ավտոբուսում մի միջադեպի ականատես եղա ու մինչև հիմա ուշքի չեմ գալիս․ Անծանոթ մի տղա մոտեցավ նստած մի կնոջ, բերա նից հանեց մաստակն ու․․․Ավտոբուսը մարդաշատ էր: Հետևի նստարանին մայր ու որդի էին նստած: Երեխան ոտքով անընդ հատ հար վածում էր դիմացի աղջկան ու կե ղտոտում նրա սպիտակ տաբատը:
Աղջիկը մի քանի անգամ հայացքով հասկացրեց, հետո քաղաքավարի խնդրեց մորը սաստել երեխային: Բայց մայրը ասաց. որ չի պա տրաստվումմ բ ռանանալ իր երեխայի ցանկությունների վրա, նա դաստիարակում է իր երեխային ինչ-որ «Էյհու ..զերայի» համակար գով, նա կարող է անել ինչ ուզում է:
Ասաց, ու արհամարհական երեսը շուռ տվեց: Մինչ աղջիկը կհասցներ պատշաճ պատասխան տալ, նրա կողքին կանգնած տղան մոտե ցավ, բերանից հանեց մաստակն ու կպցրեց մոր ճակատին. Ի՞նչ եք ձեզ թույլ տալիս, – ճչաց կինը: Ես էլ եմ այդ համակարգով դաստիա րակվել, – աչքով արեց աղջկան ու իջավ հաջորդ կանգառում։ Ավտոբուսում բոլորը սկսեցին ծիծաղել: