Մորս նոր ընտրյալը խոստանում էր շքեղ ու անհոգ կյանք, բայց մի պայմանով՝ մայրս ինձ պիտի մանկատուն տաներ․․․Սրտի դողով
սպասում էի մորս որոշմանը։Մայրս 19 տարեկան էր, երբ ինձանով հղ իա ցել ա: Տղան, ումից հղ իա ցել էր, իմանալով, որ հղի ա,
թողել ու փախել ա մորիցս:
Մամաս մենակ էր և առանց փողի,բայց այնուամենայնիվ որոշեց ինձ ունենալ:Տատիս շատ վատ էր վեր աբերվում մորս հետ: Մամաս
երկու տեղ էր աշխատում, որ ինձ ապահովի և լավ ապագա տա։ Անդադար աշխատում էր,որ ես ոչինչի կարիք չունենայի:Եթե մայրս
չլիներ, ընդհանրապես փողոցում կմնայինք։
Երբ ես 9 տարեկան էի, իրավիճակն ավելի լավ էր,քանի որ մայրս գտավ նոր տղամարդու, ով շուտով նրան ամուսնության առաջարկ
արեց: Էդ տղամարդն ինձ վրա ուշադրություն էլ չէր դարձնում, գրեթե չէր խոսում ինձ հետ և ինձ հետ չէր շփվում:Մի օր նա լուրջ խո-
սեց մորս հետ իմ ներկայությամբ, առաջարկեց ինձ հանձնել մանկատուն և շարունակել երջանիկ ապրել։
Նա մամայիս խոստանում էր շքեղ կյանք և բարօրություն: Մայրս անսպասելիորեն հրաժարվեց նրանից։ Լսեցի, որ մայրս ասեց.
«Ավելի լավ կլինի, որ տղան աղ քատ ու սովորական կյանքով ապրի, բայց մոր կողքին»։