Դպրոցական տարիներին իմ սիրած աղջիկը ծա ղրում էր ինձ, տասը տարի անց պատահաբար փողոցում հանդիպեցինք, տեսավ, որ իջնում եմ թանկ մեքենայից, բերանը բաց մնաց, մոտիկացավ, բայց ուղարկեցի գրողի ծոցը
Դպրոցում ինձ շատ էին ծ աղրում իմ չա ղության պատճառով: Չկար մի օր, որ ինձ չնվա ստացնեին: Ես չէի կարողանում պատասխանել, ստիպված հանգիստ նստում էի անկյունում ու հազիվ էի ինձ զսպում, որ չլա ցեմ: Ծնողներիս խնդրում էի ինձ տեղափոխել ուրիշ դպրոց: Պապաս ինձ ասեց, որ փախնելով հարցին լուծում չի կարելի տալ: Երբ փոխադրվեցի ութերորդ դասարան, … Read more