Գնացի հորս մոտ, որ երեսին ասեմ, թե ինչ եմ մտածում իրա մասին, բայց նենց պատասխան լսեցի, որ մազերս բիզ-բիզ կանգնեցին, ստացվում ա էսքան ժամանակ ես իրան չեմ ճանաչել, ուզում էի ոտքերն ընկնել
Ես ընդհանրապես չեմ հիշում իմ մորը, չէմ էլ տեսել: Մեկ-մեկ հորս հարցնում էի մորս մասին, բայց թեման փոխում էր: Դաժե մեր հարազատները մորս մասին չէին խոսում: Ուզում էի իրա լուսանկարը տեսնեի, բայց ոչ մեկի մոտ չկար: Իմ մոտ նենց տպավորություն էր, որ նման մարդ ընդհանրապես գոյություն չի ունեցել: Հավատում էր, որ ինձ արագիլն ա բերել: … Read more